Integracja Sensoryczna
Integracja sensoryczna to proces, dzięki któremu mózg uczy się rozpoznawać, segregować oraz interpretować bodźce zmysłowe. Jest on w stanie to robić na podstawie wcześniejszych doświadczeń. Procesy integracji sensorycznej rozpoczynają się już podczas okresu płodowego i trwają przez całe życie. Jeśli na pewnych etapach nie zostaną rozwinięte określone umiejętności, mogą pojawić się trudności z funkcjonowaniem dziecka w kolejnych stadiach rozwoju.
Integracja sensoryczna pozwala na odpowiednią organizację bodźców płynących do mózgu z receptorów zmysłowych. Takie sygnały obejmują np. wzrok, słuch, dotyk, równowagę, czy kinestezję. W celu ich odpowiedniej interpretacji, umysł musi je odpowiednio rozpoznać i sklasyfikować. W przypadku, gdy na którymś etapie proces przebiega w sposób niewłaściwy, konieczne jest przeprowadzenie terapii.
Objawy nieprawidłowego przebiegu integracji sensorycznej.
Chcąc upewnić się, że dziecko odpowiednio się rozwija, należy je bacznie obserwować. Tylko w ten sposób można dowiedzieć się, czy dzieje się z nim coś niepokojącego. Jednym, z pierwszych symptomów mogą być problemy z zasypianiem i snem, wybiórczością jedzenia opóźnieniem rozwoju mowy. Alarmująca może być także zbyt mała, bądź zbyt duża wrażliwość dziecka na bodźce.
Nadmierną wrażliwość można rozpoznać, gdy dziecko zbyt mocno reaguje na rożne bodźce :
-
dotyk, co może przejawiać tym że nie lubi np. mycia włosów, reaguje z przesadną niechęcią na niektóre rodzaje jedzenia, czy ubrań. Zbyt mała wrażliwość na bodźce może objawiać się przez niską wrażliwość na ból lub zimno, poszukiwanie takich wrażeń które wiążą się ze ściskaniem, gryzieniem , żuciem;
-
ruch, co skutkuje lekiem przed huśtaniem, kręceniem się, wspinaniem czy nawet choroba lokomocyjną. Zbyt mała wrażliwość może przejawiać się nadmierną ruchliwością i brakiem zagrożenia płynącego z ekstremalnych doznań związanych z ruchem;
-
słuch, dziecko szybciej reaguje na nawet niezbyt głośne dźwięki, łatwo wybudza się, osłania uszy dłońmi, unika głośnych miejsc, staje się pobudzone w miejscach gdzie jest dużo dźwięków np. supermarket. Zbyt mała wrażliwość przejawia się nie zauważaniem wielu dźwięków czy chętnym przebywaniem w miejscach hałaśliwych;
-
zapach, co skutkuje częstym zwracaniem uwagi ,że coś brzydko pachnie, wybiórczością jedzenia;
-
wzrok, co może przejawiać się chęcią ciągłego noszenia okularów przeciwsłonecznych, częstym mrużeniem oczy, nadmiernym pobudzeniem w miejscach ruchliwych. Zbyt mała wrażliwość może przejawiać się w trudnościach w rozpoznawaniu zapachów czy poszukiwaniem silnych zapachów.
Symptomem może być także niewłaściwy poziom koncentracji, oraz zbyt duża ruchliwość dlatego warto zwrócić uwagę, czy dziecko potrafi skupić się na wykonywanych czynnościach.
Zaburzenia integracji sensorycznej mogą objawiać się także obniżoną koordynacją ruchową. Warto zwrócić uwagę, czy dziecko nie ma problemów z utrzymaniem równowagi lub łapaniem oraz rzucaniem piłki, jak często się potyka, jak sprawnie uczy się i wykonuje takie czynności jak ubieranie rozbieranie, posługiwanie się sztućcami. Jak generalnie szybko uczy się i wykonuje nowe umiejętności ruchowe.
Co zrobić, gdy zauważy się u dziecka zaburzenia integracji sensorycznej?
Zaburzenia integracji sensorycznej nie miną samoczynnie, co oznacza, że muszą być usunięte poprzez odpowiednie ćwiczenia. W momencie, gdy rodzice zauważą nieprawidłowości w pracy układu nerwowego, powinni skonsultować się ze specjalistą od terapii integracji sensorycznej. Specjalista określi, czy niezbędne jest rozpoczęcie terapii i ustali, jakie ćwiczenia będą właściwe.
Terapia integracji sensorycznej opiera się na pracy poprzez zabawę. W trakcie zajęć dziecko wykonuje różne czynności. Wykonywane czynności są dla dziecka przyjemne i ciekawe, a jednocześnie stymulują układ nerwowy bodźcami, które umysł klasyfikuje, dokonując ich integracji.
Terapia ma za zadanie wpłynąć na funkcjonowanie systemów sensorycznych oraz procesów zachodzących w układzie nerwowym. Podejmowane działania mają za zadanie wpłynąć na poprawę funkcjonowania dziecka w dziedzinach takich jak sprawność ruchowa, koordynacja wzrokowo-ruchowa, rozwój mowy, rozwój koncentracji uwagi, prawidłowy stopień pobudzenia, prawidłowe zasypianie, uczenie się itd. Terapię integracji sensorycznej mogą prowadzić odpowiednio przeszkoleni specjaliści mający wykształcenie w następujących dziedzinach: psycholog, pedagog, logopeda czy fizjoterapeuta.
Szkolenie bardzo ciekawe, POLECAM…
Najnowsze wpisy
Najnowsze komentarze
Archiwa
Kategorie
Meta